Two Kings goes conferenties: Frontend United

Maar als we alleen bezig zouden zijn met programmeren komt dat uiteindelijk de websites niet ten goede. Want een groot deel van ons werk speelt zich af op de grensgebieden van ons vakgebied. Of zelfs ver daarbuiten. En juist dat deel maakt het echt interessant.

'Nothing exciting happens in the comfort zone'

'Nothing exciting happens in the comfort zone'. Dit was een uitspraak van Stephen Hay, UX-ontwerper en creative director. Hij pleitte voor meer eigen onderzoek, meer leren, en soms gewoon opnieuw beginnen. Want: is iets een conventie omdat het werkt, of is het gewoon een hip nieuw ding? En als alle websites er hetzelfde uitzien, wat we niet willen toegeven, maar wat eigenlijk wel zo is, is dat dan omdat dat zo goed is? Of omdat we gewoon liever niet te hard willen nadenken?

Stephen was een spreker op de conferentie Frontend United enkele weken terug. In tegenstelling tot wat de naam van de conferentie doet vermoeden (Front-end is het deel van een website dat in aanraking komt met de gebruiker), komen er op deze jaarlijkse conferentie diverse sprekers aan bod die zich met meer dan techniek bezig houden. Ook onderwerpen die zijdelings ons vakgebied raken komen aan bod.

We hadden het geluk dat het team van Two Kings twee volle dagen de talks kon volgen. Ik wil graag een aantal sprekers die mij persoonlijk opvielen aan jullie voorstellen:

Onzin toevoegen

Vasilis van Gemert, docent aan de Hogeschool van Amsterdam, pleitte voor meer onzin in websites. Tegenwoordig is Inclusive design de benaming voor websites die door iedereen bruikbaar zijn, ongeacht taal, cultuur of handicap. Vasilis keerde hiervan de uitgangspunten om en gaf zijn talk over Exclusive design: wat als je een site niet voor iedereen maakt, maar juist voor één specifieke gebruiker? Een blinde vriend waarmee hij testte wilde graag ... animaties. Wat te doen? Al goochelend met textuele animaties die door de screenreader voorgelezen kunnen worden, kwam Vasilis tot een giechelende screenreader: 'Gigglestrings'.

We denken bij inclusiviteit van websites vaak aan screenreaders voor blinden, want doven, die kunnen toch alles lezen? Marie van Driessche, ontwerper bij de VPRO en doof geboren, legde met veel voorbeelden uit wat de doventaal en -cultuur inhielden. Nederlandse taal, en dus ook ondertiteling is in feite een tweede taal voor een groep mensen die van kinds af aan geen gesproken taal kennen. Ook gaan wij als ontwerpers vaak uit van geluidssignalen als we electronica ontwerpen. Maar wat moeten we met gebruikers die niet eens kunnen horen of een stofzuiger aan staat of niet?

Ik heb deze talk van Marie, die daarbij gebruik maakt van doventolken, nu twee keer gezien. En nu pas begint het me heel langzaam te dagen wat een vreemde gewaarwording het moet zijn voor mensen die zijn opgegroeid met gebarentaal, een fysieke taal, om websites te begrijpen die geschreven zijn voor en door mensen die wel kunnen horen.

Maak saai interessant!

Eén van de hoogtepunten op de tweede dag van de conferentie kwam van Smashing Magazine baas Vitaly Friedman. Nadat hij bijna de gelijktijdige dierenartsen conferentie was binnengelopen, kwam hij uiteindelijk toch bij Frontend United een prachtige bloemlezing geven van allerlei prachtigs en gruwelijks aan webontwerp. Bizar lange dropdowns, dark patterns om je geld uit je zak te kloppen en de vele doodlopende paden van het creatieve proces kwamen langs. Find your own signature, betoogde hij. Niet alles hoeft op een rijtje, bedenk iets geks! Maak saai interessant, bedenk wat nieuws en maak die ene spannende knop echt spannend!

WeTransfer's Rebecca Hill vertelde over design systems: digitale styleguides waarin de vormgeving én html elementen van je stijl zijn vastgelegd. Ze legde uit hoe zij met een team een design system had gemaakt voor de website van hun bedrijf. Wat werkte? Wat zou ze anders doen? Haar belangrijkste lessen: doe het niet 'ernaast', maar maak er een team voor met een echte planning, en blijf denken in componenten.

Op de vrijdag en de zaterdag waren er ook meer technische talks te vinden. Phil Hawskworth vertelde bijvoorbeeld over het gemak van statische sites deployen via Jamstack. En SVG-koningin Lea Verou liet zien wat er allemaal mogelijk was met svg-vectorimages binnen stylesheets. Dit resulteerde uiteindelijk in geanimeerde emoji zonder dat er één script aan te pas was gekomen. Dansende eenhoorns! Overal!

Frontend Re-United

Opvallend was dat de meeste technische talks juist erg verhalend en stap-voor-stap introducties waren. Ik ben ook regelmatig naar conferenties geweest waar 'laten zien hoe goed je bent' soms het primaire doel van de talk leek, maar de organisatie van Frontend United had juist gekozen voor een uiterst toegankelijke opzet.

Dat bleek ook uit het deels onzichtbare tweede doel van de conferentie. Door videostreams werden de talks uitgezonden naar Frontend Re-united; kleinere conferenties die gelijktijdig over de hele wereld plaats vonden, en waar lokale webdevelopers ook de conferentie konden volgen. Niet alleen in Utrecht, maar ook in veertien andere steden zoals Kathmandu, Delhi, Chicago, Ouagadougou, Kigali en Singapore zaten zaaltjes vol met developers. Zij volgden de streams en hielden daarnaast ook hun eigen talks over diverse onderwerpen.

Frontend United heeft de traditie om in verschillende landen georganiseerd te worden, en de afgelopen twee jaar in Utrecht waren erg goed. Ik merk zelf dat ik een betere ontwerper en developer word van de combinatie van maatschappelijke talks en technische verdieping. Daarom veel dank aan mijn Two Kings collega's Sebastiaan Bonardt en Dominique van Gimst die dit jaar in de organisatie zaten. Petje af! 

Sketchnotes

De aantekeningen van de talks die ik zag heb ik verwerkt in sketchnotes (geillustreerde schematische aantekeningen). Hierbij een link naar al mijn Frontend United sketchnotes op twitter. Doe er je voordeel mee!